-
1 grupa
group; ( drzew) cluster* * *f.1. (= zespół) group; grupa muzyczna band; grupa społeczna socj. social group; grupa drzew clump l. cluster of trees.2. (= kategoria, rodzaj) class, category; grupa krwi biol. blood group.3. chem., geol. group.4. wojsk. group, squad.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > grupa
-
2 grup|a
f 1. (osób lub rzeczy) group- grupa młodzieży/sympatyków/zwiedzających a group of young people/fans/sightseers- grupa drzew a group a. cluster of trees- rozejść się grupami to break up into groups2. (zespół ludzi) group- grupa przestępcza a gang of criminals- grupa literacka a literary group a. circle- grupa folklorystyczna a folk group3. (zbiorowość) group- grupa społeczna/rówieśnicza/religijna a social/peer/religious group- grupa etniczna an ethnic group4. Wojsk. grupa operacyjna an operational group- grupa szturmowa a unit of storm troops- grupa wywiadowcza an intelligence unit- grupa uderzeniowa a strike force5. Geol. system 6. (jednostka klasyfikacyjna) witaminy z grupy B B group vitamins- słowiańska/germańska grupa językowa the Slavic/Germanic language group- gryzonie to najliczniejsza grupa ssaków rodents comprise the largest order of mammals7. Chem. (periodic) group- □ grupa atomowa Chem. atomic group- grupa krwi Biol., Med. blood type- grupa metylowa Chem. methyl group- grupa nacisku Polit. pressure group- grupa nadtlenowa Chem. peroxide group- grupa nitrowa Chem. nitro group- grupa ryzyka risk group- grupa wysokiego ryzyka high risk group- grupa systematyczna Nauk. taxonomic group, taxon- grupa zerowa Med. blood type 0; (w klasyfikacji zabytków) Grade A (in classification of landmarks)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > grup|a
См. также в других словарях:
grupa — ż IV, CMs. grupapie; lm D. grup 1. «pewna liczba jednostek skupiona w wyodrębniającą się całość» Grupa drzew. Grupa młodzieży, sportowców, uczniów, zwiedzających. Rozejść się grupami. Dzielić na grupy. Dyskutować w grupach. Zbierać się w grupy. 2 … Słownik języka polskiego
kępa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. kępapie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} grupa drzew, krzewów, kwiatów itp. rosnących bardzo blisko siebie; skupisko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kępa traw, tarniny, stokrotek. Kępy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gaj — m I, D. u; lm M. e, D. ów «niewielki las, grupa drzew, przeważnie dziko rosnących» Dębowy, brzozowy, olchowy gaj. ∆ Święty gaj «w czasach pogańskich gaj poświęcony bogom, służący do oddawania im czci oraz będący miejscem zebrań publicznych» … Słownik języka polskiego
przyroda — ż IV, CMs. przyrodaodzie, blm 1. «całokształt rzeczy i zjawisk tworzących wszechświat, świat (bez wytworów pracy ludzkiej); ziemia, woda i powietrze wraz z żyjącymi na nich i w nich roślinami i zwierzętami; natura» Dzika, pierwotna przyroda.… … Słownik języka polskiego
drzewo — n III, Ms. drzewowie 1. lm D. drzew «każda roślina wieloletnia dużych rozmiarów o wyraźnie wykształconym pniu, który w pewnej wysokości nad ziemią rozgałęzia się w koronę» Drzewo chlebowe, cynamonowe, cytrynowe, figowe, hebanowe, kakaowe,… … Słownik języka polskiego
Ружевич, Тадеуш — Тадеуш Ружевич (польск. Tadeusz Różewicz) польский поэт, писатель и драматург. Лауреат множества премий, почётный доктор нескольких университетов Польши[1]. Член академий художеств Германии (член Баварской академии художеств (1981), член… … Википедия
Ружевич Т. — Тадеуш Ружевич (слева) и Гюнтер Грасс. Варшава, 2006 год Тадеуш Ружевич (польск. Tadeusz Różewicz; 9 октября 1921, Радомско) польский поэт, писатель и драматург. Его считают одним из лучших поэтов и драматургов послевоенной Польши[1]. Содержание … Википедия
Ружевич Тадеуш — Тадеуш Ружевич (слева) и Гюнтер Грасс. Варшава, 2006 год Тадеуш Ружевич (польск. Tadeusz Różewicz; 9 октября 1921, Радомско) польский поэт, писатель и драматург. Его считают одним из лучших поэтов и драматургов послевоенной Польши[1]. Содержание … Википедия
klomb — m IV, D. u, Ms. klombbie; lm M. y 1. «wydzielony kawałek gruntu w ogrodzie, na skwerze itp., owalny lub okrągły, zwykle nieco podwyższony, obsadzony kwiatami w celach dekoracyjnych; dekoracyjne ugrupowanie roślin doniczkowych» Klomb róż. Posadzić … Słownik języka polskiego
zebrać — dk IX, zbiorę, zbierzesz, zbierz, zebraćał, zebraćany zbierać ndk I, zebraćam, zebraćasz, zebraćają, zebraćaj, zebraćał, zebraćany 1. «biorąc, wydostając skądś po kolei, zgromadzić coś w jednym miejscu; skupić w swoim posiadaniu» Pszczoły… … Słownik języka polskiego